Proloterapia jest skutecznym sposobem na eliminacji bólu stawów i kręgosłupa. Zabieg polega na wstrzykiwaniu specjalnych substancji do ścięgien, więzadeł, mięśni i stawów, aby wspomagać naturalny mechanizm samoleczenia organizmu. Ta forma leczenia przyczynia się do likwidacji bólu poprzez naprawę i odbudowanie uszkodzonej tkanki i jej struktury. Najintensywniejszy czas powrotu do zdrowia trwa od dwóch do czterech tygodni po każdym zabiegu. Proloterapia jest alternatywną, ale i komplementarną metodą leczenia w stosunku do leczenia farmakologicznego, rehabilitacyjnego i operacyjnego.

W gabinecie stosujemy głównie preparaty kolagenu COLLAGEN MEDICAL DEVICES, ale wstrzykuje się również substancje takie jak: dekstroza, stężony roztwór soli, węglan wapnia, osocze bogatopłytkowe, komórki macierzyste. Wspólną ich cechą jest zdolność do stymulowania naturalnej odpowiedzi immunologicznej organizmu. Dyskomfort odczuwany w miejscu zastrzyku jest normalną reakcją organizmu i może się utrzymać kilka dni. Po odbyciu serii zabiegów (3-8 sesji) w odstępach raz w tygodniu lub rzadziej, zarówno ostry, jak przewlekły ból zmniejsza się lub ustępuje, następuje poprawa zakresu ruchowego stawu.

To bardzo skuteczna metoda leczenia zespołów bólu mięśniowo-powięziowego (MPS). Igłoterapia sucha nie jest jednak akupunkturą. Jedynym podobieństwem obu zabiegów jest rodzaj wykorzystywanych igieł. Igłoterapia sucha polega na nakłuwaniu punktów spustowych i zawierających je napiętych pasm mięśniowych, które wywołują dolegliwości pacjenta. Wyniki badań pokazują, iż wzbudzanie lokalnej odpowiedzi drżeniowej napiętego pasma, wpływa na lokalny stan biochemiczny punktu spustowego, a stosowanie leków w zastrzykach nie jest potrzebne. Stąd bierze się właśnie określenie „igłoterapia sucha”. Techniki suchego igłowania są bardzo skuteczne u pacjentów z MPS oraz sportowców.

Struktury najczęściej poddawane igłoterapii:

• więzadła w obrębie kręgosłupa – nadkolcowe, międzykolcowe,
• więzadła w obrębie miednicy – krzyżowo-guzowe, krzyżowo-biodrowe, biodrowo-lędźwiowe,
• przyczep mięśnia biodrowo-żebrowego – okostna żeber 4-6,
• więzadła poboczne kolana – piszczelowe, strzałkowe,
• głowa strzałki,
• okostna nadkłykci kości ramiennej – przyśrodkowy, boczny,
• krętarz większy kości udowej,
• torebka stawowa stawu barkowo-obojczykowego,
• torebka stawowa stawu mostkowo-obojczykowego,
• okostna wyrostka rylcowatego kości promieniowej,
• kąt górny łopatki,
• okostna wyrostka kruczego łopatki,
• guzek podpanewkowy łopatki.

Iniekcja, inaczej zastrzyk to wprowadzenie roztworu (najczęściej leku) do tkanki za pomocą strzykawki z igłą. Iniekcję dostawową i okołostawową należy poprzedzić właściwą diagnozą oraz utrwalić odpowiednimi ćwiczeniami terapeutycznymi. Zabieg wykonuje lekarz-specjalista rehabilitacji, pod kontrolą badania USG. Czas trwania takiej iniekcji to około 15 minut, a sam zastrzyk nie jest bolesny.

Istota wibroakustycznej metody leczenia i profilaktyki chorób polega na tym, że w miejscu zmian chorobowych oddziałuje się za pomocą drgań dźwiękowych o zmieniającej się w określonej skali częstotliwości. Powoduje to w miejscu oddziaływania znaczną poprawę przepływu krwi i limfy. Metodyka leczenia obejmuje także wibroakustyczne oddziaływanie na wątrobę i nerki, znacznie zwiększające ich wydajność oraz na odpowiedni odcinek kręgosłupa. Wysoka skuteczność leczenia, znalazła swoje wyjaśnienie wraz z odkryciem zjawiska mikrowibracji tkanek, będącego, obok tlenu i energii, jednym z najważniejszych zasobów organizmu. Ich podstawowym źródłem jest aktywność mięśniowa (drżenie mięśni), która odbywa się nawet w stanie spoczynku. Podczas snu aktywność mięśniowa jest ok. dwukrotnie niższa, niż podczas ruchu, dlatego rano często zaobserwować można obrzęk, ociężałość ruchową. Siedzący tryb życia w sposób istotny obniża ogólny poziom mikrowibracji w organizmie, co prędzej czy później doprowadza do powstania wielu różnych chorób.

Wpływ wibroakustyki na organizm:

• pobudza układ odpornościowy,
• wywołuje poczucie przypływu sił, zwiększa wytrzymałość na wysiłek fizyczny,
• normalizuje ciśnienie,
• wpływa na poprawę snu,
• obniża poziom cholesterolu we krwi,
• przyspiesza procesy detoksykacji wątroby,
• zmniejsza intensywność reakcji alergicznych,
• poprawia ukrwienie rdzenia kręgowego,
• zmniejsza obrzęki,
• zwiększa efektywność terapii lekarstwami.

Oddziaływanie wibroakustyczne za pomocą urządzenia Vitafon, w zależności od wybranego przetwornika, pozwala na miejscowe wyrównanie deficytu mikrowibracji z poziomu minimalnego do fizjologicznego maksimum, określanego jako intensywność mikrowibracji tkanki mięśniowej przy maksymalnym napięciu fizycznym w zdrowym organizmie. W związku z brakiem metodyki leczenia nie zezwala się na używanie przetwornika bezpośrednio w okolicach serca. Jeśli w obszarze działania znajdują się organy, w których wykryto kamienie (woreczek żółciowy, drogi moczowe i in.), to zabiegi przeprowadzane są tylko z zalecenia i pod obserwacją lekarza.

W naszym gabinecie posiadamy urządzenie Vitafon T i Vitafon 2 – celem wypożyczenia do stosowania w warunkach domowych. Wypożyczenie urządzenia poprzedza informacja lekarska o jego działaniu oraz instruktaż obsługi.

Zabiegi magnetostymulacji wykazują bardzo wysoką skuteczność w leczeniu wielu schorzeń i dolegliwości. Można je wykonywać do kilku razy dziennie o stałych porach dnia, z przerwami 3-4 godzin. Stosuje się stopnie intensywności lub programy. Pod koniec dnia zaleca się stosowanie najniższych stopni intensywności. Serie zabiegowe trwają kilka tygodni, w czasie których dawki -stopniowo rosną aby pod koniec zmaleć.

Zabiegi magnetostymulacji i magnetoterapii wykonuje lekarz lub fizjoterapeuta.
Urządzenie wykorzystywane do zabiegów to: VIOFOR JPS (mata, poduszka, aplikator punktowy).

Światłolecznictwo jest metodą leczenia światłem wykorzystująca jego naturalne (helioterapia – światło słoneczne) lub sztuczne źródła (aktynoterapia – laser, sollux, bioptron, lampy kwarcowe, LED). Oba źródła są jednymi z najsilniejszych regulatorów wewnętrznej równowagi biologicznej człowieka (czuwanie/sen, wahanie temperatury ciała, wydzielanie hormonów). Leczenie światłem spolaryzowanym stosuje się między innymi w chirurgii urazowej, medycynie sportowej, reumatologii, neurologii, dermatologii, a także chirurgii plastycznej i kosmetologii.

Światło jest jedną najstarszych metod leczenia jakie zna człowiek. Dobroczynny wpływ promieni słonecznych na proces leczenia wielu chorób znano już w starożytności. Świadczy o tym m.in. fakt jak ważna dla Egipcjan była wiara w Boga Re, czyli Boga Słońca. Starożytni Grecy również zauważali pozytywne oddziaływanie promieni słonecznych na organizm ludzki, to właśnie im zawdzięczamy odkrycie metody polegającej na naświetlaniu całego ciała lub poszczególnych jego części promieniami słonecznymi, czyli tzw. helioterapię.

• Laseroterapia,
• Naświetlanie lampą Sollux,
• Bioptron,

Terapia ultradźwiękowa jest określana także jako sonoterapia, fonoterapia,  lub ultrasonoterapia. Polega na oddziaływaniu przez skórę fali dźwiękowej na głębiej położone struktury ciała fali ultradźwiękowej (fali mechanicznej, akustycznej, o częstotliwości powyżej granicy słyszalności), w celu uzyskania efektów terapeutycznych, przede wszystkim efektu przeciwbólowego i stymulacji komórkowych procesów naprawczych, poprzez wywoływanie zjawisk fizjologicznych spowodowanych działaniami termicznymi (cieplnymi) i atermicznymi (głównie mechanicznymi).

Wpływ ultradźwięków na organizm:

• efekty termiczne – rozgrzewanie i zwiększanie elastyczności tkanek o dużej zawartości kolagenu (ścięgna, więzadła, rozcięgna, torebki stawowe, blizny), bez zmniejszania ich wytrzymałości; ultradźwięki przyspieszają też procesy naprawcze w przewlekłej fazie procesów zapalanych,
• efekty atermiczne – dzięki pobudzaniu przepływu płynów wewnątrz – i zewnątrzkomórkowych przez zjawiska fizyczne („kawitacje”, „strumień akustyczny” i „mikromasaż”) ultradźwięki działają przeciwzapalnie i przyspieszają procesy naprawcze.

Dawkowanie ultradźwięków zależy od wielu czynników, do najważniejszych należą: rodzaj schorzenia oraz stopień jego nasilenia, indywidualne tolerancja na ultradźwięki, częstotliwości ultradźwięków oraz metody i czas nadźwiękawiania. Częstotliwość zastosowana podczas zabiegu uzależniona jest od głębokości na jakiej chce się uzyskać efekty terapeutyczne. Wysokie częstotliwości (>2 400 kHz) wywołują działanie w płytkich warstwach skóry, natomiast niższe np. 800 kHz przenikają do 3 cm. Natężenie fali określa się w watach na cm² głowicy [W/cm²], maksymalna dawka lecznicza wynosi 2 W/cm². Z reguły stosuje się jednak niższe dawki. Czas trwania zabiegu waha się między 1-15 minut. Seria składa się z 10 zabiegów w schorzeniach przewlekłych lub 6 i mniej w stanach ostrych. Ultradźwięki wykonywane są codziennie, jednak niekiedy zaleca się jedno- lub dwudniową przerwę. Następną serię zabiegów można wykonać po około 3 – 5 miesiącach.

Zabiegi ultradźwiękowe wykonywane są przez lekarza specjalistę rehabilitacji lub fizjoterapeutę.