Elektrolecznictwem albo elektroterapią nazywa się dział lecznictwa fizykalnego, w którym do celów leczniczych wykorzystuje się bodźce elektryczne. Elektroterapia korzysta z działania biologicznego prądu elektrycznego, który może: pobudzać nerwy i mięśnie, uśmierzać ból, zwiększać ukrwienie tkanek, zmniejszać napięcie mięśni poprzecznie prążkowanych szkieletowych i naczyniowych, łagodzić stany zapalne, zwiększać przepływ limfy, przyśpieszać wchłanianie obrzęków, wpływać na trofikę tkanek, intensyfikować procesy przemiany materii, przyśpieszać regeneracje tkanek.

Do zabiegów wykorzystuje się prąd stały (w czasie przepływu nie zmienia kierunku ani natężenia), modulowane prądy średniej częstotliwości oraz prądy impulsowe małej i średniej częstotliwości.

Do zabiegów elektroterapii należą:

• galwanizacja,
• jonoforeza,
• elektrostymulacja,
• prądy diadynamiczne (Bernarda),
• prądy TENS,
• prądy Traberta,
• prądy Interferencyjne (Prądy Nemeca),
• prądy Kotza (rosyjska stymulacja),
• Tonoliza.

To zabieg elektroleczniczy, w którym wykorzystuje się prąd stały, przepływający między dwoma elektrodami (anodą i katodą). Polega na przyłożeniu elektrod do wilgotnej skóry. Stosuje się elektrody płaskie (prostokątne lub kwadratowe o różnych wymiarach, zaokrąglonych krawędziach i kątach oraz o równej powierzchni), a także elektrody o specjalnym kształcie, przystosowane do określonych rodzajów galwanizacji. Są to m.in. elektrody do galwanizacji w okolicy gałek ocznych, uszu, elektrody dyskowe, wałeczkowe oraz tzw. elektroda Bergoniego (półmaska). Wyróżniamy dwa rodzaje galwanizacji – podłużną i poprzeczną.

Wpływ galwanizacji na organizm:

• anoda: przeciwzapalnie, przeciwbólowo,
• katoda: stymulacja, przekrwienie.

Zabiegi galwanizacji wykonuje lekarz specjalista rehabilitacji lub fizjoterapeuta. Dawka zależy od: powierzchni elektrody czynnej, czasu trwania zabiegu, rodzaju i umiejscowienia schorzenia. Czas trwania: 10-30 minut, codziennie lub co 2-gi dzień, seria 10-20 zabiegów.

To zabieg elektroleczniczy polegający na wprowadzeniu do tkanek siłami pola elektrycznego leczniczo działających jonów. Do jonoforezy mogą zatem być używane tylko związki chemiczne ulegające dysocjacji elektrolitycznej, czyli tzw. elektrolity. Celem tego zabiegu jest dostarczenie skórze specjalnych substancji czynnych do głębszych warstw skóry. Ilość tych substancji zależy od długości zabiegu, natężenia prądu oraz wielkości elektrod. Do jonoforezy używa się roztworów różnych leków, najczęściej roztworów wodnych (np. preparatów w ampułkach – lidokainy, heparyny, leków przeciwzapalnych, hialuronidazy, jodu) w których rozpuszczone są substancje czynne zdolne do jonizacji.

Wpływ jonoforezy na organizm:

• działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne,
• poprawa ukrwienia,
• pobudzenie i resorpcja płynów,
• pobudzenie tkanki do regeneracji.

Jest to zabieg, w którym wykorzystuje się prąd impulsowy by pobudzić mięśnie do skurczu. Wyróżnia się dwie metody elektrostymulacji: elektrodą czynną (katoda) i dwuelektrodowo. Stosuje się różne kształty impulsów (prostokątne, trójkątne), pojedyncze lub w modułach, w zależności od celu zabiegu.

Wpływ elektrostymulacji na organizm:

• regeneracja mięśni lub grupy mięśni, zwiększenie ich siły i wytrzymałości,
• poprawa krążenia,
• zabezpieczenie przed atrofią mięśni.

Zabieg pobudza mięśnie do skurczu (mięśnie kurczą się i odpoczywają w rytm płynącego z przerwami prądu). Czas trwania zabiegu  to 10-15 minut, a ich liczba w serii to 10-20. Po zabiegu zaleca się odpoczynek minimum 20 minut.

Składają się z 2 komponentów: z prądu galwanicznego i z prądu sinusoidalnie zmiennego. Wyróżnia się 6 rodzajów prądów DD, które wykazują następujące działanie:

• DF, CP, LP – przeciwbólowe,
• DF, MF, CP – przekrwienne i odżywcze,
• DF, CP, LP – obniżenie napięcia mięśniowego,
• RS, MM – używane do elektrostymulacji.

Prądy diadynamiczne: A— DF, B— MF, C — CP, D — LP,E— RS, F—MM.

Wpływ działania prądów diadynamicznych na organizm:

• miejscowe zwiększenie ukrwienia,
• dotlenienie i odżywienie tkanek,
• szybsze usuwanie zbędnych produktów przemiany materii,
• zwiększenie przepływu krwi, co pomaga w szybszym wchłanianiu krwiaków, obrzęków i wysięków,
• zmniejszenie lub zwiększenie napięcia mięśni w danym miejscu w zależności od potrzeb.

Natężenie prądu ustawia się względem odczuć pacjenta.  Cały zabieg trwa od 2 do 8 minut, jednak przy zastosowaniu RS lub MM można go przedłużyć do 10 minut. Zazwyczaj wykorzystuje się kombinację kilku prądów w zależności od efektów jakie chce się uzyskać. W stanach podostrych zabiegi wykonywane są codziennie przez 6-10 dni. Natomiast w stanach ostrych dopuszcza się stosowanie prądów diadynamicznych 2 razy dziennie. Należy pamiętać, że dawkowanie uzależnione jest od rodzaju i stadium schorzenia, miejsca jego występowania oraz osobniczej wrażliwości na prąd elektryczny. W serii wykonuje się od 6 do 10 zabiegów.